Tagarchief: lenzen

Ooglaseren, zo voelt het!

Posted on by
11

After ooglaser selfieDe reden

Het was denk ik twee maanden voor zijn tweede verjaardag, toen mijn oudste zoon vrolijk naar me toe kwam lopen. Als hij al had kunnen praten had hij waarschijnlijk iets gezegd van: “Kijk papa, die steeltjes kun je ook de andere kant opbuigen!” Op één of andere manier had hij mijn bril te pakken gekregen, en mijn zoon liet zien dat het steeltje van de bril maar één keer de andere kant op kon worden gebogen. Net op tijd voordat het andere steeltje hetzelfde lot zou treffen kon ik de bril, in twee delen inmiddels, van de kleine jongen afpakken. Vrolijk pakte hij ‘ander’ speelgoed om de rest van zijn dag mee te vullen.

Kapotte bril

Kapotte bril

Zowel mijn vrouw als ik hebben een bril en dragen lenzen. De lenzen voor buitenshuis en de bril voor thuis, voor achter de tv of voor de computer. We hadden het al eens over ooglaseren gehad, maar tot nu toe was er geen dringende reden de volgende stap te zetten. Nu stond ik voor de keuze, een nieuwe bril of meteen rigoureus aanpakken?

Na een paar weken uitstelgedrag was de kogel door de kerk. Via de website van de zorgverzekeraar keken we naar een paar verschillende klinieken en vooral naar de prijs-kwaliteitverhouding. Het zou best kunnen dat het laten laseren van je ogen uiteindelijk goedkoper is dan lenzen en een bril, maar de ene of de andere operatie scheelt al snel een euro of duizend. 

Het vooronderzoek

Begin december was de afspraak gemaakt voor het uitgebreide vooronderzoek. Net als bij de opticiën keek ik naar letters, bolletjes, een luchtballon en dergelijke. Daarnaast werd de vorm van mijn oog en de dikte van mijn hoornvlies bekeken. De eindconclusie was dat mijn ogen geschikt werden bevonden en dat ik de keuze had uit diverse behandelingen. Van tevoren had ik natuurlijk al gekeken en de keuze kwam neer op een Femtolasik of een LasekPRK-behandeling.

Beide behandelingen bieden hetzelfde resultaat, al duurt het bij de LasekPRK-behandeling wat langer voordat het oog hersteld is en voordat het optimale zicht is bereikt. Bij Femtolasik wordt er een dun lapje van het hoornvlies losgesneden. Na de behandeling wordt deze teruggeplaatst en kan de boel meteen weer genezen. Bij LasekPRK wordt met een alcoholoplossing een epitheellaagje van het oog verwijderd. Na de behandeling worden tijdelijke ‘bandage’-lenzen geplaatst en moet het epitheellaagje weer aangroeien. Door het verwijderen van het epitheellaagje en de tijdelijke bandage-lenzen is deze ingreep pijnlijker. Voordat je weer enigszins kunt functioneren ben je een week verder. Omdat deze behandeling ruim € 1000,- goedkoper was dan Femtolasik koos ik hier toch voor. Het resultaat is hetzelfde en een weekje ongemak had ik voor dat prijsverschil wel over.

Het vooronderzoek is overigens niet geheel zonder ongemak. Door de oogdruppels waarmee de pupillen op standje wagenwijd worden gezet kun je een dag lang niet dichtbij focussen. Dat betekent dus: niet autorijden en een dag lang het scherm van je smartphone niet kunnen bekijken. Afkicken dus in mijn geval..

De operatie

Op woensdag 8 januari was het dan zover: de operatie. Rekening houdend met de file die er niet was richting Utrecht waren mijn vrouw en ik ruim een uur van tevoren bij de kliniek. Zelfs toen was het al druk, dat ooglaseren is echt lopendebandwerk. De medewerkers stralen die eentonigheid gelukkig niet uit. Vanaf binnenkomst word je optimaal begeleid.

Het uurtje te vroeg benutte ik door nog snel de laatste tweets in mijn timeline te lezen, waaronder enkele reacties van volgers (bekenden en onbekenden). Eentje schreef zelfs dat het het engste was wat ze ooit had gedaan. Ik kan me daar iets bij voorstellen, het zijn immers wel je ogen waar ze aan gaan zitten rommelen. Ik voelde zelf geen angst of zenuwen als ik eerlijk ben, ook al wist ik niet wat er precies ging gebeuren en hoe zeer het ging doen.

Na een ruim uurtje gingen we naar boven en werd ik naar een wachtkamer met ligstoelen begeleid. Daar kreeg ik een paar verschillende oogdruppels toegediend en moest ik met mijn ogen dicht blijven liggen. In de tussentijd kwam er een student economie naast me liggen, die geluk had met een opa en oma die de operatie voor hem betaalden. De tijd vloog, misschien mede vanwege het enerverende gesprek met deze jongen. Hij heeft mijn vertrouwen in een toekomstige economie waarbij ‘delen is het nieuwe hebben’ het nieuwe adagium zal worden geen goed gedaan, maar verder klikte het wel.

Voordat ik het wist kwam de arts binnen en werd ik meegenomen naar de operatiekamer. Nu ging het gebeuren! Ik ging comfortabel liggen op de operatietafel. De oogleden van mijn rechteroog werden vastgeplakt zodat ik niet kon knipperen. Dat klinkt erger dan het is hoor! Ik kreeg een paar druppels ter verdoving en zag de arts met een soort wattenstaafje over mijn oog schrapen. Die verdoving werkte prima, want ik voelde er niets van. Hierna kwam er een robotarm boven mijn hoofd en werd mijn oog gelaserd. Ook dat zonder enige pijn. Volgens mij duurde het nog geen 45 seconden. Daarna werd het bandage-lensje geplaatst en was mijn rechteroog (na nog wat spoelen) klaar. Een operatie van in totaal nog geen 5 minuten, wat vervolgens met het linkeroog werd herhaald. Na amper tien minuten kreeg ik een donkere bril op (zie after-ooglaser-selfie) en kon ik naar huis. Dat was het, de hele operatie. Echt, een gaatje laten vullen bij de tandarts heeft meer om het lijf!

Dag 1

Thuisgekomen na de operatie viel me direct op dat mijn zicht nog prima was. Weliswaar wat donker met die zonnebril, maar een paar tweets lezen, zelf koffie zetten en dergelijke ging me nog allemaal goed af. Een beetje zicht is ook wel noodzakelijk, want vanaf thuiskomst begint meteen het intensieve druppelschema. Je moet toch minimaal kunnen zien waar je de druppels indoet. Vooral de eerste dag is het bijna een constant bad voor de ogen met al die verschillende druppels. Tot en met de avond verliep pijnloos.

Oogdruppels en checklist

Oogdruppels, schema en checklist.

Dag 2

De dag na de operatie verliep de ochtend pijnloos. ’s Middags begonnen de ogen licht geïrriteerd te raken. Nog steeds moest er intensief gedruppeld worden. Verder zat ik veel met mijn ogen dicht en bekeek ik de wereld zo nu en dan vanuit mijn rechter ooghoek. Vanwege het vele getraan ontstond er een lichte hoofdpijn waarvoor ik een paracetamolletje slikte.

Dag 3

Op de derde dag was de oog-irritatie na een goede nachtrust inmiddels afgenomen. Aan het eind van de middag moest ik naar Amsterdam om de bandage-lenzen te laten verwijderen. Bij 1 op de 5 is het epitheellaagje onder die lenzen op de 3e dag nog onvoldoende genezen en moet je er nog een weekend mee doorlopen. In mijn geval mochten ze er gelukkig uit. Tot mijn verrassing betekende dit overigens niet dat het zicht daardoor meteen beter zou zijn en dat er geen sprake meer zou zijn van geïrriteerde ogen. Integendeel, door het verwijderen van de lenzen en de lichte schade aan het epitheellaagje die hierdoor toch optrad, zat ik die avond met tranende ogen op de bank. Niet van verdriet of vanwege de slechte zangkunsten van de deelnemers van The Voice Kids, maar als reactie van de ogen op de gevoeligheid. Overigens klinkt dit erger dan het was hoor, een ui snijden is vele malen erger. Ik heb geen moment overwogen om pijnstillers te slikken.

Dag 4

Ook op dag vier zat ik veel met mijn ogen dicht. Tegen de middag nam de irritatie wat af, maar vooral bij mijn linkeroog bleef er een wazig laagje op mijn oog liggen. Ook had ik het gevoel alsof er ‘iets’ in mijn oog zat, maar in de ogen wrijven is de eerste weken uit den boze. Zo nu en dan de smartphone bekijken voor wat tweets of een woordje met Wordfeud leggen bleek wel mogelijk, dus ik had iets om de tijd te doden.

Dag 5

Op dag 5 ging het zelfs zo goed dat we met de jongens naar een indoor speeltuin zijn geweest. Vooral het linkeroog bleef nog wat achter bij het rechteroog qua herstel, maar ik was volledig pijnvrij. ’s Avonds kon ik met enige moeite zelfs de ondertiteling lezen van onze favoriete TV-serie Homeland.

Dag 6

Hoewel werken achter een laptop na 5 minuten al leidt tot droge ogen en wazig zicht, kon ik ’s avonds zonder hulpmiddelen een film kijken en de ondertiteling lezen. Wel zit ik constant tranen op te wekken om de droogheid van met name mijn linker oog tegen te gaan. In de verte zie ik nog wat dubbel, dichtbij is redelijk.

Sinds gisteren draag ik geen zonnebril meer in huis, buiten moet ik dat minimaal 2 weken volhouden. Nog even de Bono-look dus! 🙂

Dag 7

Helaas nog weinig verbetering ten opzichte van gisteren. Morgen is de operatie precies een week geleden. Het zicht is verbeterd, maar in de verte zie ik nog dubbel. Dichtbij gaat iets beter. Werken achter een laptop gaat een paar minuten goed, maar dan slaat de droogte toe. De ruim 130 ongelezen werkmails moeten dus nog maar eventjes wachten.

Na anderhalve week

Na anderhalve week (intussen ben ik al aan het werk en rijd ik weer auto) heb ik een geplande controle gehad. In de kliniek in Amsterdam werd tot mijn grote verrassing bij het oplezen van de lettertjes geconstateerd dat mijn zicht in beide ogen inmiddels 100% is. Dat wil echter nog niet zeggen dat ik hetzelfde zicht heb als vóór de operatie met bril of lenzen. 100% zicht betekent in de praktijk dus niet dat je de kleinste lettertjes onderaan de letterkaart kunt lezen; het betekent dat je zicht gemiddeld is (lees hier meer over visus en de verwarrende percentages). Het blijkt dat 150% of zelfs beter zicht met name bij jonge ogen heel normaal is. Naar verwachting herstelt mijn zicht tot ongeveer 120%, zoals het was met bril op. Daar moet ik echter nog wel een paar weken op wachten. In de tussentijd zal de droogte van mijn ogen minder moeten worden. Dat laatste zorgt er nog voor dat ik na 2 minuten achter een beeldscherm een witte waas over mijn gezichtsveld krijg. Veel druppelen is het advies van de oogarts, plus gewoon nog even wat geduld hebben. De snelheid van de genezing ging al sneller dan verwacht, dus eigenlijk ik heb niets te klagen.

Tot zover dit blog over ooglaseren. Over drie maanden heb ik weer een controle en zal ik dit blog nog van een kleine update voorzien. Ik ga mijn ogen weer even druppelen nu.. Tot ziens!

Na 3 maanden

Vandaag ben ik voor de 3-maandencontrole in Amsterdam geweest. Een bezoek van ongeveer een halfuur met dezelfde tests als bij de intake. Het resultaat was zeer bevredigend. Eigenlijk hoef ik er niet eens meer over te schrijven dan in onderstaande tweet:

Na een jaar

Vanochtend, 19-01-2015, voor een laatste controle geweest. Hoewel ik de afgelopen tijd het idee had dat er misschien iets van de scherpte weg was, bleek dat het zicht zelfs nog beter was dan op 17 april 2014. Links 140%, rechts 120% en samen volgens mij (als ik het goed begreep) rond de 150%. Ik mag dus niet klagen! Zeer tevreden met de afloop. Geen droge ogen meer, en nu we een jaar verder zijn moet ik eerlijk zeggen dat ik al niet eens meer weet hoe het met bril en lenzen was. Nu maar hopen dat de leesbril nog even wegblijft! 🙂