Met een ochtendtemperatuurtje tussen de 15 en 20 graden Celsius vertrokken we ’s zondags 4 juli al vroeg uit Noord-Holland om met onze vrienden van het IOCH de eerste toertocht van ad interim provinciehoofd Ruud van Wijk in Noord-Brabant te rijden. Op de aansluiting van de A10 met de A1 ging het bijna mis, want ik dacht toch écht dat ik in het magazine als verzamelpunt de BP Honswijk aan de A1 zag staan. Gelukkig laat PH Noord-Holland Alex Pleijster zich niet zomaar van zijn pad afbrengen (ook niet op een leenmotor), en stonden we ruim op tijd op de juiste verzamelplek op de A2. Nog zo’n kleine 70 kilometertjes bij het startpunt Noord-Brabant vandaan.
In Hank troffen we verstopt in een dalletje achter een weggetje waarvan je zou denken dat niemand daar ooit inrijdt een parkeerplaats waar al tientallen Intruders in de hete zon stonden te blinken. Ook lagen er hier en daar wat bootjes te dobberen, maar daar ging het vandaag niet om. Met een ruime honderd Intruders een paar uurtjes toeren en bijkletsen met oude bekenden, daar ging het vandaag wel om! Na een bakkie koffie, het wegstoppen van de jassen in verband met de hete zon en het introductiepraatje van Ruud vertrokken we vlak na de klok van 11:00 uur met een stoet van 133 deelnemers op 110 Intruders. Zoals altijd een machtig gezicht dat meerdere keren in applaus van passanten resulteerde.
Al snel na de start had Ruud duidelijk een boer gecharterd voor wat verkoeling, want de waterspuit stond onmiskenbaar meer op de weg gericht dan op het gortdroge gras. Helaas voor het boerengezin dat ongetwijfeld achter de gordijntjes zich stond te vergniffelen om al die motorrijders die een koude douche zouden krijgen, waren de meesten zo slim om het ritme van de spuitinstallatie af te wachten en net zo droog de weg te vervolgen als deze was aangevangen.
Na een kleine 30 kilometer kwamen we aan bij de pont Drongelen, die ons in drie delen naar de overkant bracht. Een prachtig stukje voor de film die ik vandaag besloot te maken (in plaats van de gebruikelijke fotoseries). Aangekomen op het Anton Pieckplein te Drunen konden we de magen vullen. Een lid dat bij mij in de rij stond spijkerde meteen mijn algemene kennis bij, door mij te verwittigen van het feit dat de Autotron die nu in Rosmalen wordt gehouden voorheen in dit etablissement plaatsvond. Leuk wetedingetje!
Na een uitstekende lunch waar niemand zich voor hoefde te haasten, vertrok de stoet richting de Loonse en Drunense Duinen. Een locatie waar ik nog warme gevoelens bij krijg, als ik bedenk dat ik daar een ruime 16 jaar geleden met mijn toenmalige vriendin en inmiddels al enige tijd mijn eega in de duinen lag te knuffelen. Tjsa, wat je van ver haalt is lekker hè?! Tegen de klok van 16:00 uur en zo’n 100 kilometer later arriveerden we op het eindpunt, een pittoresk pleintje bij het Arsenaal in Geertruidenberg. Doordeweeks ongetwijfeld een bezoekje waard!
Het weer, de sfeer, de route, de motoren, het eten, de pauzes, het weerzien.. Alles was zoals het moest zijn. Met weer een prachtige route in het geheugen kan ik eerlijk gezegd niet wachten tot de volgende toertocht, met hopelijk weer alles net zo goed geregeld als vandaag!